Δρ. Ευανθία Μιχάλαινα Λατανιώτη
Ενεργή δημότης Σαλαμίνας
Αν οι Πολιτικοί που επιλέξαμε και που κατέχουν τις μεγάλες και τις μικρές θέσεις, αλλά και εμείς οι Σαλαμίνιοι (δεν θα μας κάνω τη χάρη να μας αφήσω απ’έξω) είχαμε και έχουμε «στο φτύσιμο» τον αρχαιολογικό χώρο της ναυμαχίας του νησιού – και του φερόμαστε ή ανεχόμαστε να του φέρονται με την πιο ακατάσχετη και αδιανόητη βαρβαρότητα,
Αντίθετα έχουμε να οφείλουμε πολλά στον νεαρό και τόσο ταλαντούχο φωτορεπόρτερ – ερευνητή, κ. Κωνσταντίνο Ζηργάνο – Καζολέα, γιο του πολύ σημαντικού δημοσιογράφου – ερευνητή κ. Νικόλα Ζηργάνο.
Έναν και μόνο τοίχο του Μουσείο Μπενάκη έντυσε με φωτογραφίες του ο Κωνσταντίνος και τον έντυσε συγκλονιστικά.
Η σύνθεση που δημιούργησε από παλαιές και νέες φωτογραφίες του αρχαιολογικού μας χώρου, με κορωνίδα την εικόνα των ένστολων που συρρέουν για να προσκυνήσουν τον Τύμβο των Σαλαμινομάχων – και καλά με σεβασμό και περισυλλογή – ενώ τριγύρω τους συντελείται η απόλυτη καταστροφή του τόπου ελλιμενισμού, αλλά και της μάχης των Σαλαμινομάχων, σκιαγραφεί ότι πιο αντιφατικό, τραγελαφικό και υποκριτικό μπορεί να συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Τουλάχιστον ο δικός μου. Και του Κωνσταντίνου.
Η φωτογραφία με τις μεγαλοστομίες της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ursula von der Leyen για τη μέγιστη Αξία του αρχαιολογικού αυτού Τόπου, ενός Τόπου – σύμβολο για όλη την Ευρώπη, τη στιγμή που κρατά τα μάτια και τα αυτιά της μακριά από τη βαρβαρότητα της καταστροφής του ιερού αυτού τόπου, όταν τόσες επιστολές και καταγγελίες έχουν απευθυνθεί προς τα Ευρωπαϊκά όργανα, ενδύει με όνειδος τις αξίες που η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και οι διεθνείς συμβάσεις επικαλούνται, αυτές της διαφάνειας, της προστασίας του πολιτισμού και της βαθιάς Ιστορικότητας της ενωμένης Ευρώπης.
Και ίσως είναι μία καλή συγκυρία, δύο ημέρες πριν τις Ευρωεκλογές, να προβληματιστούμε επ’αυτού.
Ο Κωνσταντίνος Ζηργάνος, πολύ αριστοτεχνικά, την αποδίδει όλη αυτή την υποκρισία σε όλα τα πολιτικά επίπεδα (τοπικό, εθνικό και διεθνές) μέσα από μια χούφτα φωτογραφίες – που όμως γέμισαν ασφυκτικά χθες βράδυ την αίθουσα και τους διαδρόμους από κόσμο, έσφιξαν τις καρδιές, συγκέντρωσαν τις σκέψεις των θεατών σε ένα τεράστιο «γιατί» και χαλύβδωσαν τις εθνικές συνειδήσεις.
Συγχαρητήρια στον 25χρονο αυτό νέο.
Με γεμίζει ελπίδα για το πώς μπορεί να αλλάξει τα πράγματα η νέα γενιά στις στάχτες της δικής μας ανικανότητας και ανοχής.