Αγαπητές φίλες, Αγαπητοί φίλοι,
Τα 8 τελευταία χρόνια επέλεξα να συστρατευθώ με τη δημοτική παράταξη που πίστευα ότι θα υπηρετήσει τα συμφέροντα του νησιού μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.
Εκτέθηκα στην κρίση σας και δεν κατάφερα την προσωπική εκλογή μου δύο φορές, εν μέρει και λόγω εκλογικού συστήματος. Όμως σεβάστηκα το αποτέλεσμα.
Και αποφάσισα να διαθέσω τις δυνάμεις μου για το καλό του τόπου που αγαπώ, μέσα από το συνδυασμό του Γιώργου Παναγόπουλου, στον τομέα που αγαπώ και όπου έκρινα ότι μπορούσα να προσφέρω καλύτερα, στον πολιτισμό.
Όλα αυτά τα χρόνια είμαι πολύ υπερήφανος να έχω συμβάλει εθελοντικά στην ανάδειξη του πολιτισμού του νησιού μας με πολλούς τρόπους. Δεν θα σας τα πω, γιατί δεν χρειάζεται να τα λέμε. Με βλέπετε, με ξέρετε. Και μπορεί να μην είχα πάντοτε την ψήφο σας, ξέρω όμως ότι είχα πάντοτε μια θέση στην καρδιά σας. Γιατί πολύ απλά αγαπάμε το ίδιο πράγμα: τη Σαλαμίνα.
Η εμπλοκή μου με τα κοινά έγινε με πνεύμα ανιδιοτελούς προσφοράς, εθελοντικά και αμισθί. Έγινε σε πνεύμα κοινωνικής και προσωπικής αλληλεγγύης προς πρόσωπα που κάποτε πίστευα. Ούτε εισόδημα χρειαζόμουν (δόξα τω Θεώ δουλειά έχω) ούτε οφφίκια.
Περίμενα, ωστόσο, ως ελάχιστο δείγμα αναγνώρισης των κινήτρων μου, να συνεχίσω να προσφέρω από διακριτικές θέσεις που αναλογούν σε μη εκλεγέντα δημοτικό σύμβουλο.
Αν μη τι άλλο, δεν λάμβανα ανατροφοδότηση ότι κάτι δεν πάει καλά με εμένα. Μάλλον το αντίθετο.
Με λύπη μου διαπίστωσα το τελευταίο διάστημα ότι η προσφορά μου δεν κρίνεται πλέον ιδιαίτερα αναγκαία στα κοινά και στον πολιτισμό.
Η γιαγιά μου έλεγε: “_Παιδάκι μου, να μην πηγαίνεις εκεί που δεν σε θέλουν_”.
Το τελευταίο διάστημα άρχισα να νιώθω κάπως έτσι.
Και κάπως έτσι *αποφάσισα να αποσυρθώ από τα κοινά*.
Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, λέμε στο Ναυτικό. Ο πολιτισμός του νησιού μας υπήρχε πολύ πριν από εμένα και θα συνεχίσει να υπάρχει και πολύ μετά από εμένα (ευτυχώς).
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να κανω μια ιδιαίτερη μνεία γι το ποσό περήφανος αισθάνομαι και πόσο θετικά ακούσματα ειχα απο παρα πολλούς απο εσάς οταν κλήθηκα να βοηθήσω και να παρουσιάσω τις παρελασεις του Δήμου μας καθώς και πολλά άλλα, από τα Σαλαμίνια και απο προσωπικές εκδηλώσεις του λαογραφικού μουσείου που ειχα την χαρα να ειμαι Αντιπροεδρος.
Σε εμένα απομένει μόνο να μοιραστώ μαζί σας μια γλυκόπικρη αίσθηση ότι μια προσφορά που αξιολογήθηκε συστηματικά από τον απλό κόσμο δεν βρήκε ανάλογη ανταπόκριση από αρμόδια πρόσωπα.
Δεν πειράζει όμως. Καλή καρδιά.
Η Σαλαμίνα παραμένει πάντα στην καρδιά μου. Και θα μπορώ πάντα να σας κοιτάζω στα μάτια.
Να είστε όλες και όλοι καλά. Δεν θα χαθούμε.
Θα ήθελα να ευχαριστήσω τον πρώην Αντιδήμαρχο πολιτισμού Παντελής Διολέτης και την πρώην Πρόεδρο Δημοτικής Βιβλιοθήκης Λίτσα Διγενάκη για την άψογη συνεργασία μας!!!
