του Βαγγέλη Σπανού
H βροχή στη Σαλαμίνα ευτυχώς σταμάτησε στα 13 χιλιοστά (τόνοι νερού σε κάθε στρέμμα γης), με ραγδαιότητα στα 30+ mm/hr (αν η βροχή κρατούσε μία ώρα θα έπεφταν πάνω από 30 χιλιοστά) την Παρασκευή 15/11.
Δύο χελώνες έπιναν νερό σε λιμνούλες στον δρόμο και τη μία που ήταν μες τη μέση τη γυρίσαμε στα χωράφια. Άγνωστο αν διψούσαν τόσο πολύ η βρήκαν ευκαιρία να ανανεώσουν το… αποθεματικό τους εν όψει χειμερίας νάρκης.
Οι χελώνες της στεριάς είναι αιωνόβιες, επειδή η καρδιά τους χτυπάει μόνο 4 φορές το λεπτό (του ανθρώπου 60-70 φορές). Όλων των πλασμάτων οι καρδιές κάνουν τον ίδιο αριθμό χτύπων και ζουν περισσότερο αυτά που η καρδιά τους χτυπά πιο αργά.
Για αυτό δεν πρέπει να θυμώνουμε, να φωνάζουμε, και να αυξάνεται έτσι ο ρυθμός του καρδιακού μας παλμού, κόβοντας μας χρόνια. Οι θαλάσσιες χελώνες ζουν 45 με 60 χρόνια.
Έχω να δω, παρεμπιπτόντως, θαλάσσια χελώνα πολύ καιρό. Φευγαλέα είχα δει μία Ιούλιο ή Αύγουστο σε μία παραλία κοντά στο Σούνιο. Πριν τη βροχή, είχα ρίξει, εξάλλου, μια βουτιά στο Αιάντειο, με τη θερμοκρασία ακόμα στους 21 βαθμούς και τον ήλιο να μπαινοβγαίνει ανάμεσα στα πιο επιβλητικά σύννεφα που υπάρχουν, τους σωρειτομελανίες.
Μετά τη βροχή η θερμοκρασία έπεσε στους 16 βαθμούς και ελλείψει ζεστού νερού, έκανα και κρύο ντους. Μάζεψα και μία σκουριασμένη πετονιά από τα ρηχά και την πήγα στα σκουπίδια, μαζί με μερικά ακόμα πλαστικά.
